Presentatieblog

Wat is jouw ‘echte’ stem?

Een vriendin van mij belde laatst haar huisarts voor een recept. De assistente vroeg haar naar de klachten en ze antwoordde met: “Ik heb volgens mij last van een blaasontsteking.” De assistente viel even stil en concludeerde vervolgens: “Wat vreemd, een blaasontsteking komt bij mannen bijna nooit voor…”

In paniek komt een spreker op mij afgerend; hij is zijn gelukskettinkje kwijt…Blinde paniek zie ik in zijn ogen.‘En wat betekent dit?’ vraag ik hem met een glimlach die tegelijkertijd bezorgd is en geruststelling uitstraalt. Met een sip lipje vertelt hij dat hij bang is dat de magie nu niet bij hem zal zijn…

Wat is het genieten van de Olympische winterspelen in Sotsji! En wat doen we het goed als klein kikkerlandje! Topsport inspireert, dat is zeker. Het inspireert ons bij onze eigen prestaties. Wat kunnen we leren van onze schaatshelden in Sotsji? Wat is hun geheim?

In 1972 gebeurde er iets uitzonderlijks. Thea Quant, een zeer getalenteerd politica van de Provinciale staten van Noord Holland, slechts 33 jaren jong, werd gevraagd om als senator zitting te nemen in de Eerste kamer de Staten Generaal. Dit zou ook in deze tijd, voor een dame van 33, een uitzonderlijke prestatie zijn. Maar in 1972 was het ongekend; ze zou daarmee de jongste Senator ooit worden.

Hij is er voordat ik het in de gaten heb: de laatste dag. Bij de opleiding Spreken met Impact markeert die dag juist een begin. Het begin van een spel tussen m’n vaardigheden en m’n verhalen. Geen spel met steeds dezelfde winnaar. Soms zorgt m’n verhaal ervoor dat ik contact maak met het publiek; soms herzie ik juist de inhoud door een visualisatie. Maar de impact van het verhaal groeit pas als ik durf te spelen. Zo geschiedde.

Wat is het boek waar je het meest aan gehad hebt voor Public Speaking? Vroegen we onze coaches en trainers…

Authentiek. Dat is zo’n woord dat ik lastig vind om te gebruiken. Vooral als het over sprekers gaat. Is het een manier om uit te drukken dat iemand spreekt alsof niemand luistert? Zoals je kunt dansen alsof niemand kijkt? Zoiets. Voor mij betekent het: spreken in flow. Die ervaring is mooi mede mogelijk gemaakt door de laatste training van de Sprekersopleiding.

Na een training raak ik bij de borrel in gesprek met de directeur van een onderneming: een vlotte stevige dame met een geweldige visie. Ze wordt regelmatig gevraagd om te spreken, maar draagt dat bijna altijd over aan een mannelijke collega. Tenzij ze er echt niet onderuit kan. ‘Waarom?’ vraag ik. ‘Ik hoef niet zo nodig’. ‘Hij kan het goed en ik ben niet zo’n briljante spreker’, antwoordt ze.

Stel jezelf een grote schouwburg voor. Een spreker komt het podium op. Stevige stappen, een aanwezige uitstraling en hij of zij begint te spreken. Er zitten zo’n 800 mensen in de zaal en toch voel jij je persoonlijk aangesproken. Je voelt een enorme connectie tussen jou en de spreker. Alsof hij of zij dit verhaal speciaal aan jou verteld. Misschien herken je dit van een indrukwekkende spreker die je ooit hebt gezien, of misschien is dit een diep verlangen waarmee je op een podium zou willen staan.