Leef jij naar je hoogste potentieel?
“IK HEB ALTIJD GEWETEN DAT IK BESTEMD WAS VOOR GROOTSHEID…”
Wat is jouw eerste reactie bij deze zin? Is het een gedachte als: “Doe niet zo arrogant… dat zeg je toch niet over jezelf?” Of gaat er een sensationele rilling door je heen? Herken je een ‘weten’ diep in jezelf? Of is het een mix van al het bovenstaande?
Door Johanna Nolet
Vrouwen spreken doorgaans niet over hun grootsheid of toegevoegde waarde. Toch heb je de eventuele negatieve reacties die zonet de revue passeerden, niet zelf bedacht. Je hebt ze je wel eigen gemaakt, maar ze zijn niet van jou. Het zijn de restjes gedachtegoed die van generatie op generatie op jou zijn overgedragen. Kruimels van de overtuiging dat een vrouw niet veel zinnigs te zeggen kan hebben.
Het is overigens ook niet heel Nederlands om uit te gaan van je hoogste potentieel. Toen mijn broertje jaren terug na een optreden met zijn band bij een strandtentje het publiek toeriep met: “We’re gonna take over the motherfucking world!!!”, schaamde ik me dood. “Ehh.. ohkhé…” zei ik oogrollend tegen mijn vrienden. Zijn zelfvertrouwen confronteerde me met hoe ik mijn innerlijke criticus alles liet bepalen wat ik deed en zei. Met haar geliefde “doe maar normaal dan doe je al gek genoeg” mentaliteit. Mijn broertje is trouwens de zanger van Chef’ Special, dat bandje dat afgelopen zomer een tour langs 41 uitverkochte stadions door de VS deed…
“IK HEB ALTIJD GEWETEN DAT IK BESTEMD WAS VOOR GROOTSHEID…”
De eerste keer dat ik kennis maakte met de vrouw die bovenstaande woorden sprak, zal ik nooit vergeten. Ik zat in de brugklas en kwam net thuis uit school. Mijn moeder balanceerde elegant op de armleuning van een fauteuil voor de TV en veilde haar nagels. Met een hondenbak cornflakes in mijn schoot plofte ik naast haar op de bank. Ik had die leeftijd waarop ik op onverklaarbare wijze een andere taal leerde spreken. Talkshows klonken niet meer logischerwijs als saaie, grote mensen praat, maar grepen zo nu en dan plots mijn aandacht. Het was die dag dat die vrouw op televisie mij ineens persoonlijk aankeek en zei: “Let op Johanna, zo kan het ook…”.
Wie haar gast was, weet ik niet meer. Ik kon mijn ogen niet van haar afhouden. Ik was gebiologeerd door haar grote lijf gracieus in kanariegele jurk gehuld, haar stemvolume, haar nonchalante doch monumentale houding, haar gulle lach. De vanzelfsprekende wijze waarop ze haar gast onderbrak en een volgende vraag stelde. Deze vrouw excuseerde zich nergens voor. Zij had de regie. Zij kende waarde toe aan de inhoud. Ze straalde 100% vertrouwen uit in zichzelf, in dat moment. En geen hond die twijfelde aan haar autoriteit. Vanaf dat moment wist ik wat ik later wilde worden: Oprah.
Pas jaren later hoorde ik haar die desbetreffende woorden uitspreken: “I always knew I was destined for greatness.” En toen begreep ik dat dat vanaf het begin onze connectie was geweest. Ze sprak tot een diep weten in mijzelf over mezelf. Een weten waar ik op dat moment nog weinig mee kon. Als het aan mij had gelegen, ging ik verstopt onder Harry Potter’s onzichtbaarheidsmantel naar school. Waar was dit ‘weten’ op gebaseerd?? Ik deed een poging het gevoel tot kinderlijke fantasie te bestempelen, maar wist ondertussen beter. Wanneer je diepste binnenste tot je spreekt, kun je het negeren zolang je wil, maar het ontkennen gaat niet. Ik had een groot verlangen om mensen te vertellen over mijn visie op wat ik zag en voelde in en om mij heen…
Bijna twintig jaar later, blijkt voor mij de tijd rijp. Vorige week word ik in de wachtkamer van de huisarts gebeld door Great Communicators -een sprekerscoaching bedrijf in Amsterdam dat, in hun woorden, verhalen bevrijdt- met de vraag of ik als pers hun training Break Free wil volgen in ruil voor een blog over mijn ervaringen. Het doel van Break Free is vrouwelijke sprekers in wording te bevrijden van de ingebakken patronen die hun prestaties bagatelliseren. Zodat ze, zonder te giechelen, met hun verhaal de wereld in kunnen. Dit is nodig, aldus Great Communicators, aangezien slechts één op de vijf sprekers van de Speaker Academy vrouw is. En van de ’48 Speeches That Changed The World’, er slechts vier van vrouwen zijn…
Als ik de telefoon ophang, kijkt Oprah me opnieuw aan. “TOLD YAAAAHH!”, loeit ze door de wachtkamer. Waarna mijn diepste binnenste mijn borstkas uit knalt en ik de nietsvermoedende wachtenden één voor één afga: “You get a speech! You get a speech! You get a speech!” Terwijl ik de praktijk uitloop, draai ik me nog één keer om en brul: Because I’m gonna take over the motherfucking world!!!” Voor die jeuk haal ik wel een zalfje. Wáárom eigenlijk niet uitgaan van mijn hoogste potentieel?
Over een paar weken lezen jullie hier over hoe mijn innerlijke criticus en ik een appeltje schillen met elkaar tijdens de Break Free training. Voel jij vanbinnen dat dit ook aan jou besteed is, wuif dat dan niet weg en spring samen met mij het diepe in! Een vogeltje op rechts vertelt me dat er nog een paar plekken vrij zijn… 😉
Ondertussen kun je je hart ophalen aan deze door Great Communicators gecoachte, dappere vrouwen en hun inspirerende verhalen:
Katja Schuurman met haar speech “It’s time for a good story“ over het creëren van mogelijkheden en bewust consumeren. (TEDx Amsterdam 2012)
Michaela DePrince met haar speech “From ‘devil’s child’ to star ballerina“ over haar ondenkbare reis van verstoten wees in Sierre Leone naar solist bij Het Nationale Ballet. (TEDx Amsterdam 2014)
Johanna Nolet is inspirator, schrijver en spreker. En deed mee met onze opleidingen Break Free! Op de hoogte blijven van Johanna? Like haar blog Geen Bekende Vrouwen op Facebook en op Instagram. Deze blog verscheen eerder op: johannanolet.nl/blog/leef-naar-hoogste-potentieel/