Hoe Amber haar angsten overtrof met visualisatie

Wat angst voor autorijden en angst voor public speaking met elkaar te maken hebben, ga ik je vertellen in deze blog. Bij Great Communicators volg ik de opleiding Spreken met Impact. Tijdens de opleiding Spreken met Impact leren we om te gaan met angst voor public speaking. Eén van de technieken is visualisatie. Visualisatie wordt in de topsport al veel gebruikt om prestaties te verbeteren. Het gekke is dat dit eigenlijk niet in andere vakgebieden wordt toegepast, terwijl het zo effectief werkt.

Hoe het brein werkt

Hoe het werkt kan ik denk ik het best uitleggen aan de hand van een voorbeeld. Denk maar eens aan een filmpje van achtbaan, waarbij het lijkt alsof je daadwerkelijk in de achtbaan zit. De zenuwen en het gevoel in je maag kun je daadwerkelijk ervaren zonder dat er in het echt iets gebeurt. Hoe komt dit nu? Het brein maakt een voorstelling van de gebeurtenis én reageert daarop. In het geval van de achtbaan, je zit niet in de achtbaan, maar je lijf ervaart het wel zo. Ons brein kan ons dus van alles wijs maken. Zo is het recept voor faalangst het herhaaldelijk afspelen van een negatief filmpje in je hoofd. Door een negatieve gedachte keer op keer te ‘beleven’, ga je echt geloven dat je iets niet kan. Het brein creëert in feite zelf deze negatieve gedachten, om er vervolgens in te geloven.

Positief beïnvloeden

Gelukkig kunnen we dit ook omdraaien. Door een positief filmpje keer op keer af te spelen leert je brein een nieuwe manier van reageren aan. Dit leerde we tijdens de tweede trainingsdag van de opleiding Spreken met Impact. Door ons een paar tools te geven en te oefenen, leerde Joni ons een toekomstige speech voor een groep te visualiseren als een groot succes. In gedachte werd ik enthousiast aangemoedigd door een waanzinnig Gospelkoor en stond ik te stralen voor mijn geboeid luisterende en lachende publiek. Dit voelde goed! Ik kreeg bijna zin in de speech die we aan het eind van de opleiding zullen gaan doen, terwijl ik dit normaal gesproken best spannend vind. De opdracht die we meekregen: zoveel mogelijk oefenen met visualisatie, ook buiten de context van spreken voor groepen. Want de techniek is op alle prestaties van toepassing.

Stok achter de deur

Zo’n week na de opleiding zag ik een uitgelezen mogelijkheid om hiermee aan de slag te gaan. Ik had besloten dat de tijd rijp was om mijn rij-angst te overwinnen. Mijn rijbewijs haalde ik zo’n vijf jaar geleden. Daar kreeg ik een trauma gratis bij. In die vijf jaar heb ik vrijwel niet gereden, op het halfjaarlijkse rondje door mijn vertrouwde geboortedorp na. Om een stok achter de deur te hebben, belde ik mijn opa om een afspraak te maken. Mijn opa ziet me weinig, omdat zijn huis in Aalsmeer moeilijk te bereiken is met het openbaar vervoer en rit van drie kwartier met de auto betreft. Hij was blij verrast dat zijn kleindochter weer eens te zullen zien en daarmee kon ik echt niet meer terug. Zo’n twee dagen voor de afspraak begon ik met mijn visualisatieplan.

Aan de slag met visualisatie

Ik visualiseerde keer op keer hoe ik de rit van begin tot eind zou rijden. Ik visualiseerde dat ik ontspannen in de auto zat, meezingend met mijn favoriete muziek die hard uit de radio denderde. In gedachte voelde ik mij voor het eerst baas over de auto, in plaats van het gebruikelijke gevoel dat de auto mij de baas was. Ik deed mee in het verkeer, zo nu en dan lachend en knikkend naar andere automobilisten. Ik was één van hen, één van de vele in die lange verkeerstroom waar ik al die jaren voor gevreesd had. Op het ritme van de muziek dribbelde ik met mijn vingers op het stuur, wachtend op het laatste stoplicht voor het huis van mijn opa. Ontspannen en vrolijk kwam ik daar aan, zonder zwetende oksels en rode vlekken in mijn nek. Ik keek zelfs uit naar de terugrit.

De weg op

Toen de dag daar was, stapte ik verbazingwekkend genoeg in redelijk ontspannen toestand de auto in. Gevoelsmatig had ik deze rit al een aantal keer gereden en toen ging het ook goed. Ik kon dit. Mijn brein had me het vertrouwen gegeven. Na enkele minuten van spanning, gleed deze al snel van me af. Het ging zoals ik me had voorgesteld. De muziek stond aan en mijn vingers dribbelde voorzichtig op het stuur, in het ritme van de muziek. Ik deed mee in het verkeer. En ik was de baas. Het voelde heerlijk.

Visualisatie heeft mij geholpen om een doem-scenario om te zetten in een positieve ervaring. Deze positieve ervaring zorgt voor nog meer vertrouwen, waarmee ik in een opwaartse spiraal ben gekomen. Als dit kan al kan met een autorijtrauma, dan kan het zeker met public speaking. Ik ben benieuwd hoe mijn volgende presentatie gaat! Een fijne methode die ik zeker ga inzetten voor mijn eerst volgende presentatie.

Wil je ook kennis maken met de opleiding van Great Communicators? Schrijf je dan in voor één van de Inspiratieavonden Spreken met Impact.